Ewa Bem – profil biograficzny [wiek, wzrost, życiorys, mąż i dzieci]

Ewa Maria Bem-Sibilska, urodzona 23 lutego 1951 roku w Warszawie, to znana polska wokalistka jazzowa, której twórczość obejmuje również muzykę pop oraz blues. Jest uznawana za jedną z czołowych postaci polskiego jazzu, nazywaną „pierwszą damą polskiego jazzu”. Jej nazwisko jest związane z wieloma ważnymi momentami w historii muzyki jazzowej i rozrywkowej w Polsce. 

Bem-Sibilska zdobyła ogromną popularność dzięki wyjątkowym interpretacjom takich utworów jak „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” oraz „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Jej wkład w rozwój i popularyzację jazzu w Polsce jest nieoceniony, a jej talent i umiejętności wokalne zdobyły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Wraz z jej wszechstronnością artystyczną oraz unikalnym stylem wykonawczym, Ewa Maria Bem-Sibilska pozostaje jedną z najbardziej wpływowych postaci w polskiej scenie muzycznej.

Ewa Bem – kim jest?

Ewa Bem, wybitna polska wokalistka, swoją karierę muzyczną rozpoczęła w Warszawie, gdzie się wychowała i ukończyła prestiżowe Liceum im. Stefana Batorego. W 1969 roku zadebiutowała w młodzieżowej Grupie Bluesowej “Stodoła”, gdzie rozwinęła swoje umiejętności wokalne. Jej talent nie pozostał niezauważony – w 1970 roku została dostrzeżona przez znanego polskiego jazzmana Zbigniewa Seiferta, który zaprosił ją do śpiewania solowo w swoim kwartetcie.

Niedługo potem rozpoczęła karierę solową w nowym zespole, który powstał w warszawskim klubie Hybrydy. Zespół ten nosił nazwę Bemibek, którą utworzono od nazwisk jego założycieli: Aleksandra Bema, brata Ewy, oraz Andrzeja Ibeka. Muzycy Bemibeku komponowali własne utwory, ale ich repertuar obejmował również kompozycje znanych polskich artystów, takich jak Krzysztof Komeda czy Zbigniew Namysłowski. Zespół zadebiutował na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu, gdzie zdobył I Nagrodę. Potem występował na festiwalach jazzowych w Lublinie, Opolu i Warszawie, w tym na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree’71. Bemibek koncertował nie tylko w kraju, ale także za granicą, m.in. w NRD, ZSRR, Bułgarii, Jugosławii i Czechosłowacji. Do najpopularniejszych utworów zespołu należały: “Nie bójmy się wiosny”, “Kolorowe lato” i “Podaruj mi trochę słońca”.

W 1973 roku, po odejściu Andrzeja Ibeka, zespół zmienił nazwę na Bemibem. Po kilkunastu latach przerwy Bemibek został reaktywowany w 1991 roku. Zespół koncertował przez trzy lata, jednak w 1993 roku całkowicie zakończył swoją działalność artystyczną.

Ewa Bem to jedna z najbardziej cenionych wokalistek jazzowych i rozrywkowych w Polsce, której kariera jest przykładem jej ogromnego talentu i wpływu na polską scenę muzyczną.

Ewa Bem – wiek, wzrost, waga

Ewa Bem to znana polska artystka, która urodziła się 23 lutego 1951 roku. Ma obecnie 73 lata. Jej wzrost wynosi około 170 centymetrów. 

Ewa Bem to utalentowana piosenkarka, która zdobyła uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Jej kariera muzyczna obejmuje różnorodne style i gatunki, co czyni ją jedną z najbardziej wszechstronnych artystek w polskim show-biznesie. Pomimo upływu lat, jej talent i charyzma pozostają niezaprzeczalne, a jej występy na scenie wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem. Dzięki swojemu unikalnemu głosowi i wieloletniemu doświadczeniu artystycznemu, Ewa Bem pozostaje ważną postacią w polskiej kulturze muzycznej.

Jej długoletnia obecność na scenie oraz liczne osiągnięcia zawodowe świadczą o jej niezwykłej determinacji i pasji do muzyki. Wzrost Ewy Bem, wynoszący około 170 cm, jest tylko jednym z wielu jej cech, które definiują jej publiczny wizerunek.

Ewa Bem – życiorys i życie prywatne

Ewa Maria Bem-Sibilska, urodzona 23 lutego 1951 roku w Warszawie, jest jedną z najbardziej znanych polskich wokalistek jazzowych. Jej działalność artystyczna obejmuje także muzykę pop i blues oraz pisanie tekstów piosenek. Bem jest powszechnie uważana za „pierwszą damę polskiego jazzu” i zyskała uznanie dzięki swoim interpretacjom takich utworów jak „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” oraz „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. 

Swoją karierę rozpoczęła w 1969 roku w Grupie Bluesowej Stodoła. W 1970 roku wystąpiła z kwartetem Zbigniewa Seiferta podczas festiwalu Jazz Jamboree, a także została wokalistką zespołu Bemibek (później Bemibem). Z tą grupą zdobyła popularność dzięki takim hitom jak „Kolorowe lato” czy „Sprzedaj mnie wiatrowi”. Po rozwiązaniu zespołu w 1974 roku, rozpoczęła karierę solową.

W czerwcu 1975 roku Bem zaprezentowała utwór „Miłość jest jak niedziela” na 13. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zdobyła nagrodę za interpretację piosenki „Kolega Maj”. Cztery lata później, w 1979 roku, jej wykonanie „Żyj kolorowo” przyniosło jej nagrodę w plebiscycie „Studia Gama”. W 1980 roku zdobyła Grand Prix na 18. KFPP w Opolu za „Z Tobą bez ciebie” oraz nagrodę za „Tak mało chcę”. Ponadto, wystąpiła w Teatrze Narodowym w Warszawie w przedstawieniu „Dekameron” i zaśpiewała w filmie „Miś” Stanisława Barei.

W latach 1983–1984 i 1986–1987 została uznana za wokalistkę roku w plebiscycie „Jazz Forum”. Jej utwór „Gram o wszystko” przyniósł jej wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu. W 1995 roku Bem na chwilę przerwała karierę, by skupić się na życiu rodzinnym, ale powróciła w 1997 roku albumem „Bright Ella’s Memorial”, za który otrzymała Fryderyka za najlepszy album jazzowy. W 2000 roku obchodziła 30-lecie pracy artystycznej na KFPP w Opolu, a rok później wydała album „Mówię tak, myślę nie”, który zdobył Fryderyka w kategorii Album roku – pop oraz nagrodę dla wokalistki roku. 

W latach 2000–2003 była przewodniczącą jury w programie TVN „Droga do gwiazd”. W 2007 roku wydała album „Kakadu”, który zdobył status złotej płyty. W 2008 roku otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2015 roku wzięła udział w projekcie „Albo Inaczej”, gdzie zaśpiewała hip-hopowy utwór „Minuty” w jazzowej aranżacji.

Po śmierci córki w 2017 roku, Bem odwołała wszystkie zaplanowane występy i rozpoczęła terapię. W kwietniu 2018 roku ogłosiła powrót do działalności artystycznej, jednak w czerwcu tego samego roku ogłosiła zakończenie kariery. W czerwcu 2021 roku ogłosiła powrót na scenę i obchodziła 50-lecie pracy artystycznej podczas Ladies’ Jazz Festival w Gdyni. W sierpniu wystąpiła w koncercie TVN24 #Nasze20Lecie, a w październiku wydała album koncertowy „Live”.

W życiu prywatnym Ewa Bem była żoną, z pierwszego małżeństwa ma córkę Pamelę, która zmarła w 2017 roku. W 1994 roku wyszła za mąż za Ryszarda Sibilskiego, z którym ma córkę Gabrielę, urodzoną w 1995 roku.

Ewa Bem – wykształcenie

Ewa Maria Bem-Sibilska ukończyła Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie oraz Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie studiowała wokalistykę jazzową. Jej kariera artystyczna zainicjowana została w 1969 roku, kiedy to dołączyła do Grupy Bluesowej Stodoła. W 1970 roku wystąpiła z kwartetem Zbigniewa Seiferta podczas festiwalu Jazz Jamboree, prezentując się w koncercie „Nowe twarze w polskim Jazzie”. 

W tym samym roku Ewa Bem została wokalistką zespołu Bemibek, który później zmienił nazwę na Bemibem. Współpraca z tym zespołem przyniosła jej popularność dzięki takim hitom jak „Kolorowe lato”, „Sprzedaj mnie wiatrowi” oraz „Podaruj mi trochę słońca”. Po rozwiązaniu grupy w 1974 roku Ewa Bem rozpoczęła karierę solową, kontynuując swoją działalność artystyczną i umacniając swoją pozycję na polskiej scenie muzycznej. Jej edukacja i doświadczenie artystyczne przyczyniły się do jej sukcesów w jazzowej i rozrywkowej muzyce.

Ewa Bem – skąd pochodzi?

Ewa Bem, uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich wokalistek, pochodzi z Warszawy, gdzie także rozpoczęła swoją muzyczną karierę. W stolicy ukończyła prestiżowe Liceum im. Stefana Batorego. W 1969 roku dołączyła do młodzieżowej Grupy Bluesowej “Stodoła”, gdzie rozwijała swoje umiejętności wokalne. Jej talent został szybko dostrzeżony – w 1970 roku rozpoczęła współpracę z wybitnym jazzmanem Zbigniewem Seifertem, śpiewając w jego kwartetcie.

Wkrótce potem, w warszawskim klubie Hybrydy, powstał nowy zespół o nazwie Bemibek, którego założycielami byli Aleksander Bem, brat Ewy, oraz Andrzej Ibek. Grupa zdobyła uznanie, zdobywając I Nagrodę na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Bemibek koncertował w kraju i za granicą, m.in. w NRD, ZSRR, Bułgarii i Jugosławii. W 1973 roku, po odejściu Ibeka, zespół zmienił nazwę na Bemibem, a po reaktywacji w 1991 roku zakończył działalność w 1993 roku.

Ewa Bem pochodzi z Warszawy, gdzie rozpoczęła swoją imponującą karierę muzyczną.

Ewa Bem – rodzice, rodzeństwo

Ewa Bem pochodzi z rodziny o silnych tradycjach muzycznych. Jest córką utalentowanego pianisty, który znacząco wpłynął na jej wczesne zainteresowanie muzyką. Współpraca z ojcem oraz jego wpływ na rozwój artystyczny Ewy miały kluczowe znaczenie w kształtowaniu jej kariery muzycznej. 

Ewa Bem ma dwóch braci, Aleksandra i Jarosława, którzy także odegrali ważną rolę w jej życiu. Rodzeństwo wspierało ją na różnych etapach jej kariery i miało wpływ na jej osobiste i zawodowe decyzje. Relacje rodzinne, jakie łączyły Ewę z braćmi, były pełne wsparcia i zrozumienia, co miało pozytywny wpływ na jej artystyczny rozwój.

Dzięki bliskim więziom rodzinnym, Ewa Bem mogła czerpać z bogatego zaplecza muzycznego oraz cieszyć się wsparciem najbliższych, co było istotnym elementem jej sukcesów artystycznych. Jej rodzina była nie tylko źródłem emocjonalnego wsparcia, ale również istotnym punktem odniesienia w jej życiu zawodowym.

Rodzice oraz rodzeństwo Ewy Bem mieli znaczący wpływ na jej osobisty rozwój i karierę muzyczną, tworząc solidne fundamenty dla jej przyszłych osiągnięć na scenie muzycznej. Dzięki ich wsparciu i inspiracji, Ewa Bem mogła rozwijać swój talent i zdobywać uznanie w świecie muzyki.

Ewa Bem – mąż, dzieci

Ewa Bem i Ryszard Sibiliski są razem od 1980 roku, jednak zdecydowali się na formalny ślub dopiero po czternastu latach znajomości. Poznali się krótko po rozwodzie artystki z pierwszym mężem, basistą Tadeuszem Gogoszem, który jest ojcem jej córki, Pameli Bem-Niedziałek. 

Ewa Bem była wcześniej w związku małżeńskim z Tadeuszem Gogoszem, z którym ma córkę Pamelę, urodzoną w 1978 roku. Po zakończeniu tego małżeństwa, artystka nawiązała relację z Ryszardem Sibilskim. Mimo że ich związek rozpoczął się w 1980 roku, małżeństwo zawarli dopiero w 1994 roku, po długim okresie wspólnego życia. 

W 1995 roku, Bem i Sibiliski powitali na świecie swoją córkę, Gabrielę. Życie osobiste Ewy Bem, mimo że publicznie mniej eksponowane niż jej kariera artystyczna, odgrywa ważną rolę w jej życiu. Pomimo trudności, takich jak śmierć córki Pameli w 2017 roku, Ewa Bem kontynuuje działalność artystyczną, odzwierciedlając swoją siłę i determinację.

Ewa Bem – gdzie mieszka?

Ewa Maria Bem-Sibilska, uznawana za jedną z najważniejszych postaci polskiej sceny muzycznej, mieszka w Warszawie. To w stolicy Polski spędza większość czasu, zarówno pracując, jak i odpoczywając. Warszawa, będąca centrum życia artystycznego i kulturalnego kraju, stanowi dla niej idealne miejsce do realizacji zawodowych pasji oraz osobistych zainteresowań. 

Stolica Polski, z jej bogatą ofertą kulturalną i artystyczną, odgrywa kluczową rolę w karierze Ewy Bem. Miasto to nie tylko daje jej możliwość uczestniczenia w licznych wydarzeniach muzycznych, ale również zapewnia dostęp do profesjonalnych studiów nagraniowych oraz miejsc spotkań z innymi artystami. Warszawa jest również miejscem, gdzie artystka może dzielić się swoimi dokonaniami z szeroką publicznością i czerpać inspirację z dynamicznego życia kulturalnego miasta.

Mieszkając w Warszawie, Ewa Bem jest blisko swoich korzeni artystycznych i społecznych, co pozwala jej na aktywne uczestnictwo w ważnych wydarzeniach i projektach muzycznych. Jej obecność w stolicy Polski podkreśla jej znaczenie w krajowej scenie muzycznej i wpływa na jej twórczość oraz działalność artystyczną. W związku z tym Warszawa odgrywa istotną rolę w życiu i karierze Ewy Bem-Sibiskiej, stanowiąc dla niej zarówno dom, jak i inspirujące środowisko pracy.